تجلی قرآن در سروده های بدوی الجبل

از آنجا که قرآن کریم معیاری برای سخن فصیح و بلیغ است و از سوی دیگر الگوییموفق و نمونه ای اعلا از تأثیرگذاری بر مخاطب است، بسیاری از شعرا و نویسندگانمی کوشند تا الفاظ و ترکیبات قرآن را در نوشته های خود به کار برند و نیز از معانی و مضامینآن اقتباس کنند . بدوی الجبل نیز از این امر مستثنی نبوده در سروده های خود از قرآن کریمبهره فراوان برده است . این شاعر سوری تبار افزون بر مهارت بالا در شعر و شاعری؛ باقرآن و معارف دینی نیز آشنایی فراوانی داشته است و نشانه های بسیاری از تجلّی قرآن، بهزبانی شیوا و ساختاری هنری، در سروده های او دیده می شود. تلاش ما در این مقالهپاسخگویی به این سؤال است که الفاظ و معانی و اشارات قرآنی به چه شیوه هایی در دیوانوی مجال بروز یافته است؟